Wataha znowu działa

Wataha znowu jest otwarta!!! Mam nadzieję, że nowy wygląd bloga wam się podoba. Jeśli macie jakieś pomysły na ulepszenie watahy jestem szeroko otwarty na wasze propozycje :)

Czekam na wasze opowiadania!

 

Pozdrawiam Wasz Alfa Salvaro



Remont!

Chcę oznajmić, że przez najbliższy czas wataha będzie zawieszona, gdyż będzie ona przechodzić dość poważny remont :) Blog na ten czas zostanie zamknięty, ale nie martwcie się nie potrwa to długo. Mam nadzieję, że zmiany jakie nadejdą będą wam się podobały.

Wasz Alfa Salvaro ^^

Od Salvaro CD Lily

Stałem tak chwilę, no cóż chyba stał się trochę nadopiekuńczy. Wzruszyłem ramionami i zrobiłem obojętną minę.
-Niech ci będzie, ale i tak uważaj. Mimo, że posiadasz taką moc jaką posiadasz to szwy zostały. Tylko, że ich nie widać, bo rana się zagoiła, ale pęknąć mogą zawsze.-Powiedział zrezygnowany. Wadera wyglądała na rozbawioną.
-Niech ci będzie będę uważać- odpowiedziała z uśmiechem.
<Lily?>

Od Lily CD Salvaro

 Tyle czasu leżenia? No chyba nie...
-Wystarczy mi góra jeden dzień i będzie blizna. Potrzebuje tylko zregenerować siły.- To powiedziawszy, strzepnęłam sobie z oczu włosy. Basior spojrzał na mnie jak na kogoś niespełna rozumu. Ignorując to spojrzenie przysnęłam.
 Kiedy się obudziłam, zbliżała się noc. Czułam, że wróciła mi energia, więc spokojnie wstałam i uleczyłam się swoim żywiołem, co oczywiście mnie osłabiło ale takie jest życie. Zdjęłam opatrunki i zauważyłam, że została ledwo widoczna blizna- efekt zadziałał. Wesoło wyszłam z jaskini i poszłam zobaczyć choć trochę miejsc, gdzie trafiłam. I wtedy...
-Miałaś leżeć!- Krzyknął ten basior. Biegł w moim kierunku i, nie mogąc się powstrzymać, wybuchłam śmiechem. Znowu to samo spojrzenie "gdzie ty masz mózg?".
-Mam możliwość leczenia się żywiołem ale to pochłania trochę energii, więc dlatego chciałam tylko poleżeć- uśmiechnęłam się do niego.- I tak dziękuję za pomoc.
 <Salv?>

Od Salvaro CD Lily

Wojna Watah? Chyba jestem trochę z tyłu co do wiedzy na temat tego co się wokół mnie dzieje, mnie i naszej watahy. Trzeba się czegoś więcej dowiedzieć ...
-No pewnie- Odparłem ze zmęczonym uśmiechem. Ta "operacja" zajęła mu niemal cały dzień, a zszywanie... A właśnie wspomniał wcześniej o zszywaniu rany? Chyba nie, upsi!
-Wielkie Dzięki!- odparła wadera. Pokiwałem tyko głową w odpowiedzi.
- Za jakieś dwa tygodnie szwy powinny ci się już rozpuścić, ale do tego czasu masz bardzo na siebie uważać i nie wolno ci polować.Rana mogłaby znów ci się otworzyć i tym razem nie obejdzie się bez poważniejszych operacji. Co do jedzenia będziesz je dostawać, przykro mi, że tak to się skończyło, ale lepiej wycierpieć te dwa tygodnie niż cierpieć o wiele dłużej-Słowa może nie dodawały waderze za bardzo otuchyz ale taki już był nasz drogi Salvaro.
<Lily?>

Od Lily CD Salvaro

Od dłuższego czasu czułam tak paskudny zapach, że nie szło oddychać. To tak wygląda niebo? Podziękuję. O dziwo, czułam bicie serca, czyli jeszcze żyję. Powoli otworzyłam oczy zauważając, że jestem w jakiejś jaskini a niedaleko mnie kręci się obcy wilk, najpewniej to ten sam którego widziałam nim straciłam przytomność. Podniosłam głowę.
-Kim jesteś?- Zapytałam się go, na co od razu się odwrócił (stał plecami do mnie).
 -Salvaro, alfa tutejszej watahy. A ty?
-Lily...To ty opatrzyłeś ta ranę?- Zerknęłam na brzuch.
-Ta. Z czystej ciekawości, skąd masz tyle ran?
-Niedawno rozpętała się ostra wojna watah, kilka wilków ze mną przeżyło...-wzdrygnęłam się na samo wspomnienie.- czekaj, jesteś alfą watahy? Mogę dołączyć?
 <Salvaro?>

Od Salvaro CD Lily

Szedłem właśnie przez las, cieszyłem się z jedno dniowej wolności od Dakara, bo on postanowił się zdrzemnąć. Sen demonów zwykle jest dość długi i głęboki więc mało prawdopodobne by było gdyby nagle się obudził. No więc tak szedłem i całkiem przypadkiem zobaczyłem leżącą na ziemi waderę. Z brzucha leciała jej krew, dziwne... Rzadko kiedy można dostać tego typu rany, nawet od jeleniowatych zwierzaków. Było to długie i głębokie cięcie. Na 100% nie była to robota zwierzyny. Pod biegłem do niej i zacząłem badać sytuację. Nie było dobrze, wadera stała na krańcu przepaści, po jednej stronie miała śmierć, a po drugiej życie. Ja jednak wcale nie miałem zamiaru tak jej tu zostawiać szybkim ruchem wziąłem ją na grzbiet i pobiegłem do lecznicy. Znowu... Położyłem Wilczyce na specjalnym legowisku i oglądnąłem ranę. Następnie wziąłem kawałek jeleniej skóry i przycisnąłem ją do rany, by na chwilę zatrzymać krwawienie. Następnie sięgnąłem po potrzebne mi zioła, wrzuciłem je go miseczki i specjalnym "tłuczkiem" zacząłem robić maź. Potem, gdy lek był gotowy wziąłem miseczkę i łapą zacząłem nakładać przecier na ranę. To powinno zatrzymać całkowicie krwawienie i przyśpieszyć gojenie. Następnie wziąłem bandaże z jagnięcej skóry(była bardziej rozciągliwa) i owinołem brzuch wadery. W końcu wszystko było skończone, nawet nie zauważyłem kiedy zastał wieczór. Pacjentka powinna nie długo się obudzić, a zresztą chyba powinienem przenieść się do lecznicy jeśli, każdy nowy wilk ma być ranny.
<Lily?>